“Φανερώνω τα πλούτη και τη λαμπρότητα της Βασιλείας Μου και την Δόξα της Μεγαλοσύνης Μου”

-Απόσπασμα από τα μηνύματα της Αληθινής Εν Θεώ Ζωής…

«Φανερώνω τα πλούτη και τη λαμπρότητα της Βασιλείας Μου και την Δόξα της Μεγαλοσύνης Μου

29 Νοεμβρίου 2017

Βασούλα Μου, την ειρήνη Μου σου δίνω.  Επίτρεψέ Μου να  απευθύνω τον Λόγο Μου σ’  εσένα, έναν πιστό υπηρέτη.  Εγώ, ο Λυτρωτής σου, έχω στερεώσει μέσα σου τα λόγια Μου, για να δείξω με εσένα τη δόξα Μου. Μια ψυχή τόσο αξιοκαταφρόνητη και τόσο μακριά από την Αλήθεια, προτού να σε γαλουχήσω με τον Λόγο Μου. Στάσου όρθια τώρα και τόλμησε να πας σε έρημους τόπους, που λεηλατήθηκαν από τον πονηρό  και που ο λαός τους βαδίζει ακόμη στο σκοτάδι. Δείξε τους το Έλεός Μου, την Πιστότητά Μου, δείξε τους την Γλυκύτητά Μου, ανόρθωσε έτσι τον Οίκο Μου και φέρε τους πίσω σ’ Εμένα! Παρηγόρησε τον λαό Μου.

Άκου, όταν σε διέπλασσα, άρχισε ο αγώνας σου, όπως ένας  αθλητής που είναι αποφασισμένος να νικήσει στον αγώνα. Έπρεπε να σε ρίξω στον αγώνα, αλλά σε είχα ζώσει με την Αλήθεια, για να σε ρίξω ανάμεσα στους λύκους, θυμάσαι; Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, το Χέρι Μου ποτέ δεν άφησε το χέρι σου, για να μη σε αρπάξει μακριά Μου κάποιο πνεύμα, και σαν λυχνάρι που φωτίζει όταν είναι γεμάτο λάδι, συνέχισα να σε τροφοδοτώ πιστά για να διατηρήσω τη φλόγα σου ζωντανή.

Όταν κάποιες φορές έχανες το κουράγιο σου, η Μεγαλόπρεπη Δύναμη, γεμάτη λαμπρότητα, σε τύλιγε με το άρωμα των Ρούχων Μου μπροστά στα μάτια των εχθρών σου, που παραμονεύουν στην κοιλάδα της λησμονιάς και του θανάτου.

Όταν διέσχιζες άνυδρες ερημιές, ο ουρανίσκος σου πιο ξερός από περγαμηνή, στο πλευρό σου, ο Ων, με γεμάτο το Ποτήρι Μου στα χείλη σου.

Όταν οι φίλοι στρέφονταν εναντίον σου, εγκαταλείποντάς σε, πικραίνοντάς σε, η Σπλαχνική Αγάπη ήταν παρούσα σκορπώντας το άρωμά Της παρηγορώντας σε με φιλήματα στο μέτωπό σου, ενθαρρύνοντας την καρδιά της αγαπημένης Μου.

Ευλογημένο μύρο έτρεχε απ’ τα Χέρια Μου πάνω στο κεφάλι σου, πάνω στα χείλη σου, στάζοντας ολόγυρά σου, για να σου θυμίσει  ότι Εγώ Είμαι ο πάντα Πιστός σου Σύντροφος, ο Φύλακας της καρδιάς σου.

Όταν οι πόρτες κλείνουν πάνω σου, για να σε αποθαρρύνουν, το Πρόσωπό Μου, που φέγγει πάνω σου, θα σου χαρίζει άφθονες Ευλογίες, για να σου θυμίζει ότι το Σπίτι Μου είναι σπίτι σου, ο Οίκος του Γιαχβέ.

Ακόμη κι αν σε βασανίζουν σκληρά κατά καιρούς, δεν θα καταφέρουν να σε νικήσουν, το Χρυσό Μου Σκήπτρο θα τους ταρακουνήσει και θα τους απομακρύνει.

Οι Φτερούγες Μου, το κρυφό σου καταφύγιο, η Αγαθότητα και η Ευσπλαχνία, η μόνιμη ελπίδα σου, η Θεϊκή Αγάπη, η ανανέωση της ψυχής σου. Για την εκλεκτή Μου, είμαι ένα Φρούριο σωτηρίας. Ποιος άλλος μπορεί να σου δώσει τέτοια πλούτη; Τόσα πλούτη Χάρης και Αρετής;

Φανερώνω τα πλούτη και τη λαμπρότητα της Βασιλείας Μου και την Δόξα της Μεγαλοσύνης Μου, φανερώνω την Εκλεκτή Ωδή της Αγάπης Μου, όλα υποτάσσονται στη Δύναμή Μου, και στην Εξουσία Μου.

Εσύ λοιπόν, που σου επέτρεψα να απολαμβάνεις την Γλυκύτητά Μου, να γεύεσαι την Καλοσύνη Μου και να Μου επιτρέπεις να αναπαύομαι σ’ εσένα, γίνε δυνατή και στήριξε την ελπίδα σου σ’ Εμένα κάθε μέρα της ζωής σου.

Το σπίτι σου είναι μέσα Μου και πουθενά αλλού…».