Από το διοικητικό συμβούλιο του μορφωτικού αθλητικού ομίλου Αγίου Βασιλείου Κορινθίας «Η Πρόοδος» ανακοινώνεται:
«Θηρίο τον λένε τον άνθρωπο. Κολοκύθια. Ποιο θηρίο, μωρέ; Έχει το θεριό μαχαίρια; Φκιάνει σκοτώστρες και τουφεκάει; Θηρίο… Βρισιά για τα θεριά». Με αυτά τα λόγια, που σε αναγκάζουν να σκύψεις το βλέμμα από ντροπή για το είδος μας, ο σπουδαίος Μικρασιάτης λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης αποδεικνύει την ηθική κατάπτωση του ανθρώπου, σε σύγκριση μάλιστα με τα λεγόμενα άλογα όντα, τα ζώα.
Αλήθεια, πώς αισθανθήκατε στο άκουσμα της σφαγής (καλό είναι να χρησιμοποιούνται οι ακριβείς χαρακτηρισμοί της ειδεχθούς αυτής πράξης, όσο σκληροί και αν είναι) ενός 19χρονου παιδιού; Γιατί εμείς, ακόμα και αν βρισκόμαστε έτη φωτός μακριά από τον επαγγελματικό αθλητισμό και όσα αυτός συνεπάγεται, παγώσαμε.
Παγώσαμε που ένα παιδί δεν θα μπορέσει να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρα που έκανε. Παγώσαμε που μια μάνα κι ένας πατέρας δεν θα αντικρύσουν ποτέ ξανά το βλαστάρι τους. Παγώσαμε που φθάσαμε στο σημείο να δολοφονείται ο οποιοσδήποτε απλά γιατί σε κάποιον άλλο δεν άρεσε η ομάδα που υποστήριζε.
Επειδή όμως η ζωή συνεχίζεται, η παγωμάρα θα φύγει σύντομα. Θα επιστρέψουμε στην καθώς πρέπει κανονικότητά μας και σε λίγο καιρό θα έχουμε ξεχάσει όλοι τον Αλκη. Εμείς εν προκειμένω θα επανέλθουμε στις προσπάθειες λειτουργίας ενός ερασιτεχνικού σωματείου στον Αγιο Βασίλειο Κορινθίας.
Μέχρι να ακούσουμε την επόμενη δολοφονία και να πέσουμε έτι μία φορά από τα σύννεφα. Πρέπει λοιπόν όλοι να βάλουμε ένα στοπ στην κατρακύλα. Κατρακύλα όχι μόνο αθλητική αλλά και κοινωνική. Είναι ξεκάθαρο ότι άνθρωποι με μισαλλόδοξες θεωρίες δεν έχουν θέση τον αθλητισμό, επαγγελματικό και ερασιτεχνικό.
Οφείλουμε όλοι, πολιτεία, αθλητικοί αλλά και νομικοί θεσμοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες και αθλητές να δράσουμε με απόλυτη στόχευση στην κάθαρση των σπορ. Για να μην υπάρξει άλλος Μιχάλης, Νάσος, Τόσκο ή Αλκης.
Και μην θεωρείτε πως η συγκεκριμένη προσπάθεια θα βρει αμέσως ευήκοα ώτα. Ακόμα και στα μέρη μας, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε έναν τρόπο επίλυσης διαφορών, ο οποίος επιβεβαιώνει τη δαρβινική θεωρία που μας θέλει να καταγόμαστε από τους πιθήκους.
Εχουμε υπάρξει και ορισμένοι εξ ημών πεσμένοι, ανήμποροι να αντιδράσουμε την ώρα που θρασύδειλοι υπάνθρωποι είναι από πάνω μας και μας χτυπούν. Εχουμε βρεθεί σε δωμάτιο νοσοκομείου και οι γονείς μας περιμένουν ένα τηλέφωνο για να τους ενημερώσουν ότι όλα είναι καλά και το παιδί τους θα επιστρέψει στο σπίτι. Κάτι που δεν επέτρεψαν στον Αλκη να κάνει.
Πρέπει σήμερα κιόλας να υπάρξουν πρωτοβουλίες προκειμένου να χαιρόμαστε όλοι τα αθλήματα που αγαπάμε. Να μπορούν μικρά παιδιά και γυναίκες να έρθουν στο γήπεδο δίχως να φοβούνται για τη σωματική ακεραιότητά τους. Να πάψει η φανέλα ή το κασκόλ της αγαπημένης σου ομάδας, αυτό το οποίο έχεις στο προσκεφάλι σου από μικρό παιδί, να είναι η αιτία που θα δεχθείς μια δολοφονική επίθεση, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι αυτό το κασκόλ να το βάλουν μαζί σου αγαπημένα πρόσωπα για να σε συντροφεύει στο ταξίδι για τον άλλο κόσμο.
Αλκη, συγνώμη που δεν δράσαμε νωρίτερα. Συγνώμη που και τα δικά μας αποτυπώματα βρίσκονται στο όπλο που σου έκοψε τόσο απότομα το νήμα της γλυκιάς σου ζωής. Συγνώμη που αφήσαμε δολοφόνους και σκουπίδια στα γήπεδα, γιατί από τη στιγμή που δεν πείραξαν εμάς όλα ήταν μια χαρά. Συγνώμη για όλα φίλε μας…
ΥΓ1: Καλούμε την Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κορινθίας να κάνει το ελάχιστο και να αποτίσει φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Αλκη, τηρώντας ενός λεπτού σιγή σε όλα τα παιχνίδια του σαββατοκύριακου.
ΥΓ2: Δηλώνουμε τη θέλησή μας να ξεκινήσει ένας εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ της ΕΠΣ και των σωματείων του Νομού μας προκειμένου να μην χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα βίας, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, ετεροχρονισμένα”.