Από την ομοσπονδία οικολογικών οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου “Η ΑΛΚΥΩΝ” ανακοινώνεται μεταξύ άλλων:
«Με αφορμή το δημοσίευμα των τοπικών ΜΜΕ της Κορινθίας για τα “σκληρά τεχνικά έργα” από μπετόν που εκτελούνται από την Περιφέρεια Πελοποννήσου στην παραλία Ξυλοκάστρου στο ύψος του τουριστικού περιπτέρου, η ΑΛΚΥΩΝ παρεμβαίνει για πολλοστή φορά και λέει στο Δήμο Ξυλοκάστρου και στην Π.Ε. Κορινθίας.
ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ.
ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΙΤΕ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
Τα τεχνικά έργα από μπετόν που έχουν γίνει στο παρελθόν , τσιμεντένια στηθαία κλπ, με τον κυματισμό της θάλασσας διαβρώνονται τα θεμέλιά τους και τελικά καταρρέουν δημιουργώντας τεράστιας απόβλητα μπετού στην θάλασσα και χάνονται οι παραλίες.
Τα έργα αυτά είναι η αιτία να διαβρώνονται και οι εγγύς προς αυτά υπάρχοντες παραλίες και έτσι θα φθάσουμε στο σημείο όπου σε λίγα χρόνια θα χαθούν πλήρως οι παραλίες στο μεγαλύτερο μήκος της ακτογραμμής της Κορινθίας.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου συνεχίζοντας την ίδια αδιέξοδη για το περιβάλλον και τους κατοίκους πολιτική αντιμετώπισης της διάβρωσης της ακτογραμμής, συνεχίζει εκτελώντας ακόμη πιο σκληρά τεχνικά έργα από μπετόν . Τώρα πλέον και πάνω στην προϋπάρχουσα ακτογραμμή ως εκεί που ¨σκάει το κύμα ¨.
Γιατί τέτοια κατασπατάληση οικονομικών πόρων με απαξίωση των τεχνικών έργων σε λίγα χρόνια και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της ακτογραμμής , όταν υπάρχουν λύσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες και που εφαρμόζονται σε άλλες περιοχές της χώρας μας και διεθνώς ;
Γιατί δεν εκτελούνται έργα ήπιας παρέμβασης που το οικονομικό κόστος τους είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα εκτελούμενα έργα;
Η ΑΛΚΥΩΝ πριν μερικά χρόνια είχε παρουσιάσει στο Δημοτικό Συμβούλιο Ξυλοκάστρου, σε ειδική συνεδρίαση προ ημερήσιας διάταξης, προτάσεις υλοποιήσιμες ήπιας παρέμβασης . Οι ίδιες προτάσεις αναπτύχθηκαν και από ειδικούς επιστήμονες σε ημερίδα στο Δερβένι Κορινθίας.
Οι παραλίες μας και η ακτογραμμή δημιουργούνται από το ισοζύγιο των υπαρχόντων ή φερτών υλικών της στεριάς – η γη που υπάρχει κατά μήκος της ακτογραμμής μετά από την παραλία αν δεν έχει κτίσει ο άνθρωπος και τα υλικά που φέρνουν τα ποτάμια και οι χείμαρροι – και αυτών των υλικών που απορροφά με τον κυματισμό της η θάλασσα κατευθύνοντάς τα προς το βυθό της.
Αρα οι παραλίες είναι ένα πεδίο ευμετάβλητο από χρόνο σε χρόνο ακόμη και από μέρα σε μέρα.
Όταν οι ανθρώπινες κοινωνίες κατασκεύασαν και κατασκευάζουν κτίρια και δημόσιες υποδομές κοντά στην θάλασσα έβαλαν φρένο στην λειτουργία της φύσης. Δηλ. δεν υπάρχουν και δεν έρχονται πλέον φερτά υλικά από την στεριά για να ¨μπαζώσουν ¨ την ακτογραμμή…”
