Σε άρθρο του ο Γρηγόρης Κλαδούχος (Ξυλόκαστρο) αναφέρει:
“Ενημέρωση από τον Σπύρο Καραβά, αρχηγό της παράταξης Ορίζοντες Δημιουργίας: «Σε συνέχεια της απευθείας ανάθεσης των 200.000ευρώ στην οικονομική επιτροπή που δόθηκε με ΕΚΠΤΩΣΗ 2(!!!) μετάαπό προσφορές(!!!), την οποία μόνο εμείς ως συνδυασμός καταψηφίσαμε γιααυτήν ακριβώς την εξωφρενικά χαμηλήέκπτωση,αναδύεται πλέον μια οσμή σάπιου στην ανάθεση έργων και μελετών…», «Η παρουσίαση του νέου site του δήμου χωρίς προηγούμενη διαβούλευση, χωρίς στοιχεία διαφάνειας και κόστους».
Στιγμιαίες δυσπιστίες ή προφανής ανάγκη περαιτέρω έρευνας; Αν η κοινωνία έχει επιλέξει να λειτουργεί ως κομπάρσος σε ένα αυτοδιοικητικό θέατρο, δικαιολογείται κάθε ραθυμία και να επαφίεται στην επίσημη γραφειοκρατική αλήθεια ή την στέρηση ενημέρωσης της «κρυφής αλήθειας». Και τα πράγματα μένουν εδώ. Σε αντίθεση, βέβαια με έναν πολίτη που, και μόνο με την αμυδρή υποψία τέτοιων παραπάνω συμβάντων, θέτει ερωτήματα που (αναπάντητα συνήθως) προέρχονται από την διάσταση αλήθειας και της εξουσίας.
Στον Δήμο μεγάλα έργα έγιναν από το κράτος και ο Δήμος παρατηρητής. Στον Σύθα ένα έργο γίνεται και δεν καταδέχθηκαν να ενημερώσουν για την σκοπιμότητα και τις επιπτώσεις του. Ο Ξυλοκαστρίτης – Ευρωστίνιος πληρώνει συμβούλους του Δημάρχου και δεν γνωρίζει ποιοι είναι, δεν ανακοινώνονται, εκτός και αν είναι «σύμβουλοι».
Ένα – ένα αθροίζονται πολλά σημεία οικονομικής διαχείρισης, σειρά απευθείας αναθέσεων, συμβάσεις προγραμμάτων αγνοούμενης έκβασης, περίεργες εξηγήσεις για το τι έγινε στην πλατεία, πεζοδρόμια γίνονται με εξυπηρετήσεις. Δεν μιλάμε βέβαια για τον πρόεδρο και το Συμβούλιο της πόλης του Ξυλοκάστρου. Κάνουν «κρα» για να εκλεγούν και παίρνουν διαβατήριο αναχώρησης από την κοινωνία. Δυστυχώς με τις τοπικές εκλογές ανανεώνονται μόνο οι προδομένες υποσχέσεις. Η ανεπάρκειά τους, μαζί με την άρνηση να μάθουν, καταδικάζει τον Δήμο.
Σε σημείωμά μου, που δημοσιεύτηκε το 2019, ανάμεσα στις δύο εκλογικές Κυριακές, πρότεινα στους συνδημότες μου στα κριτήρια επιλογής «να συνυπολογίσουν κριτήρια προγραμματικών δεσμεύσεων στην βάση μιας ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ», γιατί έτσι «διαμορφώνεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης» κοινωνίας και της οικονομικής δημοτικής διαχείρισης.
Ο φόβος της κρυφής ατζέντας μπορεί να δημιουργεί συνομωσιολόγους, αλλά και πραγματιστές, που απέναντι σε επεξεργασίες κλειστών προς την κοινωνία ομάδων διακρίνουν θολά σημεία, έστω δυσκολοθώρητα, λόγω μεθοδικής καταχνιάς.
Όταν οι αντιπολιτεύσεις δεν μιλούν, σημαίνει ότι ή συμφιλιώνται με το ημίφως, ή περιμένουν τη σειρά τους να κάνουν τα ίδια. Είναι καιρός να απαιτήσουν έλεγχο των αναθέσεων και του δημόσιου ταμείου. Οι πολίτες έχουν κατανοήσει και απαιτούν απόδοση και τήρηση ευθυνών. Απαιτούν διαφάνεια και λογοδοσία. Και κάτι άλλο: όταν φαίνεται ηρεμία, δεν δημοσιοποιούνται ενέργειες, δεν σημαίνει ότι υπάρχει απόλυτη απραξία, υπάρχει και η εκδοχή πράξεων μη δημοσιοποιήσιμων.
Εάν θέλουμε να είμαστε στην σωστή πλευρά της Δημοτικής Ζωής δεν πρέπει να αφήνουμε τους διευθύνοντες να απομακρύνονται από κανόνες και καταστατικές υποχρεώσεις ελέγχου τους. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που δεν χρειάζονται να δεθούν σε κατάρτι για να αντισταθούν σε σειρήνες ηθικών υποχωρήσεων. Είναι αυτοί που διαθέτουν αποτύπωμα λευκού διαχειριστικού μητρώου, ακεραιότητας και παραδείγματος. Αλλά πρέπει να το αποδεικνύουν.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΚΛΟΓΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΡΕΤΕΣ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ.
ΔΥΟ ΔΑΝΕΙΚΑ:
1. ΕΝΤΓΚΑΡ ΜΟΡΕΝ: «Η δημοκρατία βασίζεται στον έλεγχο του απαράτ εξουσίας από τους εξουσιαζόμενους». ( Ο G. Chiesa που χρησιμοποιεί αυτό το παράθεμα – Il Fatto Quotidiano 13/08/2014 – συμπληρώνει ότι οι εξουσίες είναι εχθρικές στα άτομα και στις κοινωνίες και ότι οι ελεγχόμενοι δεν έχουν την δυνατότητα να ελέγξουν, αφού είναι αποκλεισμένοι από τη γνώση της πραγματικότητας ).
2. ΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ: «Αν και δεν αναγνωρίζομε «καλές» ή «κακές», δεξιές ή αριστερές πεποιθήσεις, αναγνωρίζομε ωστόσο δύο ειδών ανθρώπους: αυτούς που προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και αυτούς που τις βάζουν στην τσέπη τους. Αυτό είναι το μόνο κριτήριό μας».
Γρηγόρης Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο”
ΣΣ. Ο δήμαρχος Β. Τσιώτος… άκουσε τίποτα; Έχει κάτι να πει; Ή θα σιωπήσει και αυτή τη φορά όπως συνηθίζει να κάνει σε ότι αφορά σοβαρά θέματα που απασχολούν τους πολίτες του δήμου;
-Για υπενθύμιση δείτε την ανάρτηση: ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ- ΕΥΡΩΣΤΙΝΗ: Ούτε αυτό το σοβαρό θέμα απασχολεί τον δήμαρχο και τους συνεργάτες του;
και την ανάρτηση:
Κ.Ν
