Από τη μητρόπολη Κορίνθου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Τρισαρχιερατική Θ. Λειτουργία τελέστηκε την Κυριακή, 2 Οκτωβρίου 2022, στο Ιερό Ησυχαστήριο «Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» Μαψού Κορινθίας, της οποίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. Ιερόθεος συμπαραστατούμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κεγχρεών κ. Αγάπιο και τον σεπτό Ποιμενάρχη μας κ. Διονύσιο, ενώ στο Ι. Βήμα παρέστη συμπροσευχόμενος ο Σεβ. Μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσέβιος.
Τους αγίους Αρχιερείς πλαισίωσαν ο Ηγούμενος της Ι. Μονής Οσίου Νικάνορος Γρεβενών Πανοσ. Αρχιμ. π. Σεραφείμ Στεργίου, ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεως Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης Πανοσ. Αρχιμ. π. Αχίλλειος Τσούτσουρας, ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, ο Πνευματικός του Ι. Ησυχαστηρίου Αιδεσ. Πρωτ/ρος π. Λεωνίδης Ψαριανός και Ιερείς εξ άλλων Ι. Μητροπόλεων.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας έλαβε χώρα το Ετήσιο Μνημόσυνο της αοιδίμου Ηγουμένης του Ι. Ησυχαστηρίου Γερόντισσας Μεθοδίας (κατά κόσμον Αγγελικής) Φλέσσα.
Πριν την τέλεση του Ι. Μνημοσύνου η Καθηγουμένη του Ι. Ησυχαστηρίου Ιλαρία Μοναχή μίλησε με θέρμη για την προσωπικότητα και το έργο της αοιδίμου και ακολούθως η Ηγουμένη της Ι. Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Ηλίων Ευβοίας Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη προσέθεσε και αυτή λεπτομέρειες από το σημαντικό έργο της μακαριστής.
Αμέσως μετά τις δύο Γερόντισσες, ο Ποιμενάρχης μας ορμώμενος από το Αποστολικό ανάγνωσμα της εορτής του Αγίου Κυπριανού επεσήμανε ότι ο Απόστολος Παύλος νουθέτησε τον νεαρό Τιμόθεο ότι ο λόγος του Θεού είναι απροσωπόληπτος, καθώς στέκει πάνω απ’ όλους και απ’ όλα. Η Εκκλησία μας θεωρεί σημαντικά και προβάλει τα πρόσωπα εκείνα τα οποία ενεργούν χωρίς προσωποληψία, χωρίς να συγκεντρώνουν τους «προβολείς» επάνω τους, καθώς τα θεωρεί καλά και ωφέλημα παραδείγματα για όλους τους πιστούς. Όλοι όσοι πέρασαν την ζωή τους αγωνιζόμενοι κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας και ενώ τους ευχαριστούμε και τους ευγνωμονούμε για όλα όσα μας προσέφεραν, αναλαμβάνουμε και την υποχρέωση να προσευχόμαστε γι’ αυτούς, ώστε να συγχωρεθούν από τον Δικαιοκρίτη Κύριο.
Η μακαριστή Γερόντισσα υπήρξε σαφέστατα μια χαρισματική προσωπικότητα, που αγωνίστηκε για να βοηθήσει και να βοηθηθεί και να σώσει τις ψυχές που «κρεμάστηκαν» από το κομποσκοίνι της. Δημιούργησε το Ι. Ησυχαστήριο για να οικοδομούνται ψυχές με υπομονή, θέληση, υπακοή, ακτημοσύνη και παρθενία.
Ήξερε καλά ότι χωρίς αυτές τις χάρες δεν ανοίγει η «πόρτα» του Παραδείσου και έπραξε αναλόγως. Εμείς απ’ την πλευρά μας οφείλουμε ως άνθρωποι να την συγχωρήσουμε, να την θυμόμαστε, να την μνημονεύουμε και κυρίως να προσευχόμαστε στον Θεό να δίδει συνέχεια στο έργο της, το οποίο δεν έγινε για να μας κάνει να σταθούμε έκθαμβοι μπροστά στην δημιουργικότητά της, αλλά για να σταθούμε έκθαμβοι μπροστά στο σωτηριώδες έργο του Χριστού, το οποίο, όσο ζούσε η μακαριστή, υπηρέτησε και διηκόνησε με θέρμη και πάθος.
Και να είστε βέβαιοι αδελφοί μου ότι Εκείνος θα αποδώσει τον μισθό, τα βραβεία και τον Παράδεισο στην εκλιπούσα και στα πνευματικά της παιδιά, τα οποία δεν ζουν απομονωμένα από την Εκκλησία, ούτε αυτονόμως και αδεσπότως, αλλά μέσα στην Εκκλησία, που ως Ορθόδοξη, λειτουργεί υπό τον Επίσκοπο, ο οποίος ως πατέρας τους ουδέποτε αρνήθηκε να είναι κοντά τους και να τις στηρίζει…»
