ΚΟΡΙΝΘΙΑ: Η Θ. Λειτουργία στην πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Παναγίας «Κορυφής»

Από τη μητρόπολη Κορίνθου αναφέρεται μεταξύ άλλων:

“Η ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ «ΚΟΡΥΦΗΣ» ΚΑΜΑΡΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ.

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, 10 Μαΐου 2024, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος τέλεσε την Θ. Λειτουργία στην Πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Παναγίας «Κορυφής» μαζί με τους Αιδεσ. π. Σταύρο Γούλα, Εφημέριο Ι. Ναού Προφήτου Ηλιού, Αγίας Παρασκευής, της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, π. Απόστολο Νούλα, Εφημέριο Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Καμαρίου, π. Αθανάσιο Κοντογιάννη, Εφημέριο Ι. Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, τον Πανοσ. Ιερομόναχο π. Ιωσήφ Κύπερμαν, Εφημέριο Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Νέων Βρυσούλων και τον Διάκονο π. Χρήστο Χίλια.

Φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. από την Αθήνα και την Τριφυλία διακόνησαν τα ιερά αναλόγια της Ι. Μονής.

Ο Θεοφιλέστατος άγιος Κεγχρεών ομίλησε επίκαιρα για την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής κάνοντας μικρή ιστορική αναδρομή στο «Ιερό της Πηγής» στην Κωνσταντινούπολη, που ιδρυτής του υπήρξε ο Λέων Α’ ο Μακέλλης (457-475) λόγω ενός θαύματος, του οποίου υπήρξε μάρτυς, την εποχή που υπηρετούσε στο στράτευμα και ως ευρισκόμενο το «Ιερό» εκτός της τειχών της Βασιλεύουσας Πόλης γνώρισε πολλές καταστροφές από βαρβαρικές επιθέσεις αλλά και από σεισμούς.

Υπήρξε δημοφιλές προσκύνημα με αυτοκρατορικές μεγαλοπρεπείς κατά καιρούς ανοικοδομήσεις, βασιλικές προσφορές και δώρα από ευγνωμοσύνη για θεραπείες, όπως του Ιουστινιανού, που θεωρείται δεύτερος κτίτορας της Πηγής, γιατί θεραπεύθηκε θαυματουργικά από λιθίαση, ή της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας γιατί θεραπεύτηκε η θυγατέρα της Θέκλα, επισημότατες αυτοκρατορικές επισκέψεις στην εορτή της Αναλήψεως με καταγεγραμμένο το τελετουργικό αυτών από τον Κωνσταντίνο Ζ’ Πορφυρογέννητο, λαμπρές τελετές και Πατριαρχικές Θείες Λειτουργίες και που ο Εγκαινισμός του Ιερού της Πηγής αποτελεί την αφορμή του εορτασμού της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής.

Η ύπαρξη φυσικής πηγής στην Μονή της Πηγής δεν είναι η μόνη αιτία της ονομασίας της. Άλλωστε σήμερα ονομάζεται Μπαλουκλί η Μονή από την ύπαρξη ψαριών στο αγίασμα, προερχόμενη η ονομασία από την τουρκική λέξη «μπαλούκ» που σημαίνει ψάρι! Υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα στην ονομασία της, που έχει σχέση με το Θεομητορικό Πρόσωπο της Παναγίας μας. Η ονομασία δηλώνει τον αστείρευτο πνευματικό πλούτο της Θεοτόκου, την πληθώρα των αρετών Της, για την οποία (πληθώρα) οι υμνογράφοι την αποκαλούν «κήπον χαρίτων» και «παράδεισον» μέσα στον οποίο εξήνθησαν όλης της αρετής τα πολύχρωμα και ευώδη άνθη, αυτά που απετέλεσαν για τον Θεό εκείνα που Τον κίνησαν να κάνει προς την Παρθένο το ύψιστο κάλεσμα.

Γι᾿ αυτό «εποίησε εις αυτήν μεγαλεία ο Δυνατός» και την μακαρίζουν όλες οι γενεές. Το πνευματικό κάλλος και ο λαμπρός στολισμός της αρετής, τα χαρίσματα του ψυχικού κόσμου της Θεοτόκου «πηγή αείροος» θείας καθαρότητος κάνουν τον άγιο Επιφάνιο Κύπρου μαζί με όλους τους Χριστιανούς όλων των αιώνων ν᾿ αναφωνούν: «Χαίρε κεχαριτωμένη, η αγιωτέρα ούσα των Χερουβείμ και Σεραφείμ και παντός αγγελικού τάγματος…»!