Από τη μητρόπολη Κορίνθου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Στο Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος λειτούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, την Κυριακή πλαισιούμενος από τους Πανοσ. Αρχιμ. π. Αρκάδιο Ραζνύ, π. Αθανάσιο Πέζο και τον Αρχιδιάκονοπ. Δαμασκηνό Γεννηματά.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας ομίλησε, αντλώντας έμπνευση από την Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής, για το πώς οι δαίμονες παρεμβαίνουν στην ζωή των ανθρώπων προσπαθώντας να τους αποπροσανατολίσουν και να τους κάνουν να απωλέσουν την αιώνια μακαριότητα.
Αναφέρθηκε ακόμα και στις ειδικές ευχές του Μεγάλου Βασιλείου και του Ιερού Χρυσοστόμου, όπου μέσα από τους χαρακτηρισμούς, που αποδίδουν στους δαίμονες, αντιλαμβανόμαστε επακριβώς τον τρόπο,με τον οποίο ενεργούν αυτοί, προκειμένου να κρατούν αιχμάλωτες τις ψυχές των ανθρώπων.
Τόνισε δε ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ως Δημιουργός των πάντων,αφού ελευθέρωσε τους ανθρώπους από την επήρεια του διαβόλου,μετέδωσε το χάρισμα αυτό στους Αγ. Αποστόλους και ακολούθωςστους Επισκόπους, οι οποίοι μέσα από τα Ι. Μυστήρια της Εκκλησίας μας ενδύουν τους ανθρώπους με «όπλα του Φωτός» προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπίσουν τον διάβολο και τους αγγέλους του. Προέτρεψε επομένως τους Πιστούς να μην απομακρύνονται από την Εκκλησία και να συμμετέχουν στα Ι. Μυστήρια Της, ειδικά στις μέρες μας, ώστε μέσα απ’ τον καθημερινό πνευματικό τους αγώνα να αποδυθούν τα έργα του διαβόλου και να ενδυθούν τον Χριστό!
Στην Ι. Μονή Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου λειτούργησε ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιοςκαι ομίλησε ο ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χαράλαμπος Σωτηρόπουλος, ο οποίος πλέον της δεκαπενταετίας διακονεί το Ιεροψαλτικό αναλόγιο της Ι. Μονής και κηρύττει κατόπιν της κυριαρχικής αδείας του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, οικοδομών και παρακαλών τον Λαό του Θεού.
Ο Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος λειτούργησε στην Ι. Μονή Αγίου Αθανασίου Πουλίτσας και στην ομιλία του, λαμβάνοντας αφορμή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής,επεσήμανε ότι από το διπλό ερώτημα των δυο δαιμονισμένων προβάλλει μια τριπλή ομολογία.Πρώτον, το έργο των δαιμόνων δεν ταυτίζεται ούτε συμπίπτει με το έργο του Χριστού.
Δεύτερον, ομολογούν και αναγνωρίζουν το γεγονός ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και τρίτον,αναγνωρίζουν ότι η δύναμη του Χριστού είναι μεγαλύτερη από την δική τους, αλλά και ότι το καταστροφικό τους έργο θα έχει τέλος. Επεσήμανε δε ότι, η μεγαλύτερη τραγωδία των Γεργεσηνών δεν ήταν η οικονομική καταστροφή, που υπέστησαν με τον πνιγμό των χοίρων, αλλά ότι αγνόησαν την παρουσία του Χριστού και την μοναδική ευκαιρία, που τους προσέφερε, για μετάνοια και σωτηρία…».
