Επερώτηση της περιφερειακής συμβούλου Δ. Λυμπεροπούλου προς τον πρόεδρο του περιφερειακού συμβουλίου Πελοποννήσου:
“Αξιότιμε κε Πρόεδρε του ΠΕ.ΣΥ.Π
Στο πλαίσιο της πρόσκλησης με τίτλο «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ (ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ), στον άξονα προτεραιότητας: 3 «Προστασία του περιβάλλοντος – μετάβαση σε μία οικονομία φιλική στο περιβάλλον» ο οποίος συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) εντάχθηκε το έργο:
-ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝΕΤΙΚΗΣ ΥΔΑΤΟΓΕΦΥΡΑΣ ΣΤΟΝ ΑΣΣΟ, ΔΗΜΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ 420.000,00 ευρώ
Ειδικότερα η γέφυρα – υδραγωγείο γεφυρώνει το χείμαρρο Ράχιανι ή Λογγοπόταμο και βρίσκεται κοντά στο χωρίο Άσσος, 12 χλμ. περίπου δυτικά της πόλης της Κορίνθου, πάνω στην παλαιά εθνική οδό Κορίνθου- Πατρών. Η κατασκευή της γέφυρας είναι εξαιρετικά επιμελημένη θα πρέπει να κατασκευάστηκε κατά την Β΄ Ενετοκρατία (1687-1715) στο πλαίσιο του εντονότατου ρυθμού οικοδομικής δραστηριότητας του επικράτησε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο.
Πρόκειται μια λίθινη, πολύτοξη, γέφυρα υδραγωγείου, μεγάλων διαστάσεων, που αναπτύσσεται σε δύο διαζώματα. Στο πρώτο διάζωμα η υδατογέφυρα αποτελείται από ένα μεγάλων διαστάσεων τόξο που βαίνει σε δύο ακρόβαθρα. Το τόξο του πρώτου διαζώματος χαρακτηρίζεται από την τέλεια ημικυκλική του χάραξη και έχει άνοιγμα 8,70 περίπου μέτρων. Τα ακρόβαθρα τοποθετούνται σε απόσταση από την όχθη και μέσα στην κοίτη του χειμάρρου. Έχουν τρίπλευρη κάτοψη και πρισματικό όγκο.
Το δεύτερο διάζωμα αποτελείται από μία τοξωτή πεσσοστοιχία και από ένα τόξο στα δυτικά. Το σωζόμενο στα δυτικά τόξο ανήκει σε μία δεύτερη οικοδομική φάση ενώ το ανατολικό έχει πρόσφατα καταστραφεί μετά από ανθρώπινη παρέμβαση και στη θέση του έχει κατασκευαστεί σήμερα υδραύλακας από οπλισμένο σκυρόδεμα που στηρίζεται στη γέφυρα.
Οι στόχοι της επεμβάσεως σύμφωνα με την ένταξη του έργου ήταν:
-Η αντιμετώπιση των δομικών και των οικοδομικών προβλημάτων του μνημείου.
-Η αισθητική αναβάθμιση του μνημείου και του αμέσου περιβάλλοντός χώρου στα πλαίσια της κατά το δυνατόν αποκαταστάσεώς του.
-Η ανάδειξη της υποβαθμισμένης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας του μνημείου.
-Η λειτουργική αξιοποίηση του μνημείου.
Πρόκειται όπως καταλαβαίνετε για ένα θαύμα της μηχανικής και ένα ιστορικό κόσμημα της Κορινθίας που μάλλον είναι ξεχασμένο διότι, παρά το γεγονός, ότι είναι κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1995 λόγω των εξαιρετικών χαρακτηριστικών του αλλά και της εποχής που κτίσθηκε, είχε αφεθεί στην τύχη του.
Ερωτάται η Περιφερειακή αρχή
1. Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι προαναφερθείσες ενέργειες?
2. Έχουν γίνει οι αναγκαίες επεμβάσεις στο μνημείο?
3. Ποιος ο Προγραμματισμός της Περιφερειακής αρχής σχετικά με την συντήρηση και ανάδειξη του μνημείου”;
