Από τη μητρόπολη Κορίνθου μεταξύ άλλων ανακοινώνεται: «Με πλήθος κόσμου εορτάστηκε και εφέτος η εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στο Λουτράκι Κορινθίας. Κέντρο του εορτασμού ο ομώνυμος Ι. Ναός, όπου ευρίσκεται αποτεθησαυρισμένο το θαυματουργό εικόνισμα της Παναγίας της επονομαζομένης «Γιάτρισσα».
Μετά το πέρας του Εσπερινού επακολούθησε η Ιερά Λιτανεία της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας «Γιάτρισσας» και στην κεντρική πλατεία της πόλεως τελέσθηκε η Αρτοκλασία, ενώ ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος εξεφώνησε λόγο πανηγυρικό.
Στον Εσπερινό και στην Λιτανευτική πομπή στους δρόμους της πόλεως του Λουτρακίου συμμετείχαν χιλιάδες πιστών
Το πρωί της Κυριακής, 8 Σεπτεμβρίου 2024, στον ίδιο Ι. Ναό τελέσθηκε πανηγυρικός Όρθρος και Αρχιερατική Θ. Λειτουργία
Ο Θεοφιλέστατος άγιος Κεγχρεών ομίλησε για τα δύο ανυπέρβλητα μεγέθη που προβάλλει κατ᾿ αυτή την Κυριακή η Εκκλησία μας˙ την Υπεραγία Θεοτόκο, της Οποίας το Γενέθλιον εορτάζουμε ως απαρχή της σωτηρίας μας και τον Τίμιο Σταυρό, για τον οποίο έκανε λόγο το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας. Αναφερόμενος στο καταπληκτικό γεγονός εκ του βιβλίου των Αριθμών, για το οποίο ομίλησε ο Κύριος στον Νικόδημο, περιέγραψε το διάγραμμα: Εβραίοι, φίδια, χάλκινο φίδι˙ δηλαδή, άνθρωποι, αμαρτίες, Σταυρός. Στο τρίπτυχο αυτό του μυστηρίου της απολυτρώσεως ενυπάρχει και η Δαιμονοκαθαιρέτις και δακρυοαναιρέτις Υπεραγία Θεοτόκος, αφού δι᾿ Αυτής ήλθε επί της γης ο Χριστός ως Θεός και άνθρωπος! Ο έμψυχος χώρος, η «παστάς» μέσα στην οποία έγινε ο γάμος των δύο φύσεων του Χριστού ήταν η μήτρα της Παρθένου Μαρίας. Έτσι η παρθενική μήτρα Της έγινε «θρόνος» του Βασιλέως και η Θεομητορική Της κοιλία έγινε «παλάτιον» πλατύτερο και ευρυχωρότερο από τον ουρανό! Και όλα αυτά ένεκα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Η αιτία του Μυστηρίου της Θείας Οικονομίας είναι μία: «Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν». Και ο σκοπός είναι ένας: «Ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή απόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον». Αιτία είναι η αγάπη του Θεού και σκοπός η σωτηρία των ανθρώπων.
Το χάλκινο φίδι συμβολίζει τον Λυτρωτή Χριστό. Ο Κύριος ανήλθε επί Σταυρού, επάνω στον Γολγοθά, απ᾿ όπου ήταν ορατός προς όλους. Η τρίγλωσσος επιγραφή και το τετραμερές σχήμα του Σταυρού αποδεικνύουν, ότι η λυτρωτική θυσία προσεφέρετο «δια πάντας» και προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Θεοτόκος συμπαρίσταται στο φρικτό μαρτύριο του Υιού Της: «Εἰστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ… ἡ μήτηρ αὐτοῦ» (Ἰω. ιθ’, 25), χειραφετημένη από τα απλά και φυσικά στοιχεία της μητρότητος και ανυψουμένη στα πνευματικά επίπεδα της κλήσεώς Της ως ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ! Στοιχείο της πνευματικής ωριμότητος της Θεομήτορος ήταν και η πίστη Της ότι ο Υἱός Της ήταν και Θεός Της. Γι᾿ αυτό ο Κύριος και Την αποκαλεί από τον Σταυρό Του «Κυρία», «Γύναι», στηρίζοντας την πίστη Της στην θεότητά Του. Δεν είσαι πια μόνο η φυσική μητέρα, της λέγει ο Κύριος, αλλά η Κυρία Θεοτόκος˙ το πρώτο μέλος της Εκκλησίας μου!
Μακάριοι, επομένως, εκείνοι που σπεύδουν προς τις πηγές του σωτηρίου αίματος «τοῦ ἀπό καταβολῆς κόσμου ἐσφαγμένου Ἀρνίου» με την πίστη ότι ο Χριστός είναι Εκείνος που απέθανε «ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας». Δεν υπάρχει ισχυρότερο και αποδοτικώτερο σε δύναμη «Σημείον» από τον Σταυρό. Από τον Σταυρό ο εγωϊστής μαθαίνει την ταπείνωση, ο φίλαυτος την αγάπη προς τους άλλους, ο εκδικητικός την ανεξικακία, ο ανυπάκουος την υπακοή, ο πλεονέκτης την πτωχεία, ο φιλάρεσκος το αληθινό κάλλος, ο ποιμένας την αυτοθυσία, ο δυστυχής την υπομονή, ο ευτυχής το έλεος και την φιλευσπλαχνία. Κατ᾿ αναλογία όμως τα αυτά διδάσκεται και όποιος μελετά σε βάθος το Θεομητορικό πρόσωπο.
Ο Χριστός, δια της ενανθρωπήσεώς Του και της θυσίας Του έφερε την σωτηρία. Απεκαλύφθη δια της Θεοτόκου στους ανθρώπους το φάρμακο της αθανασίας. Αλλά «τα φίδια» δεν έπαψαν να υπάρχουν. Οι αμαρτίες προσπαθούν να μας περιτυλίξουν θανατηφόρα, θλίψεις, ηθικές πτώσεις, υλιστική ατμόσφαιρα, κοσμικό ήθος, αδυναμίες, φιλοχρηματία, άνομο κέρδος, συκοφαντίες, ζήλια, φθόνος, ψεύδος, μίσος, εχθρότης απειλούν την ακεραιότητά μας. Δύναμή μας ο Σταυρός του Χριστού, ο Οποίος Χριστός μας έδωσε την εξουσία να πατούμε «ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ», στηριγμός μας η αδιαλείπτως μεσιτεύουσα Δαιμονοκαθαιρέτις Υπεραγία Θεοτόκος.
Είθε ο Σταυρός του Χριστού δια πρεσβειών της Νικοποιού Κυριοτόκου Δεσποίνης Μαρίας να γίνει για τον καθένα μας πόθος και ελπίδα, φωτισμός και δύναμη, θυρεός και πανοπλία, καύχημα και στερέωμα, ώστε ομού μετά του Απ. Παύλου να αναφωνεί ο καθένας από ᾿μας: «Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. στ’, 14). Ἀμήν…»
