Από τη μητρόπολη Κορίνθου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Την Κυριακή, 31 Μαρτίου 2024, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος ελειτούργησε με τους Πανοσ. Αρχιμ. π. Ιωακείμ Βασιλάκο, Εφημέριο του Ι. Ναού Μετ. Σωτήρος Κορίνθου και τον Διάκονο π. Χρήστο Χίλια στην Ι. Μονή Αγίου Δημητρίου στο Στεφάνι Κορινθίας και ετέλεσε και το 40/νθήμερο Μνημόσυνο της αδελφής της Ι. Μονής Ακακίας (κατά κόσμον Αθανασίας Γκιώνη) Μοναχής.
Με αφορμή το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Β’ Κυριακής των Νηστειών ωμίλησε προς την αδελφότητα και τους προσκυνητές της Ι. Μονής για την ανάγκη της εξομολογήσεως όταν και ᾿μεις βρεθήκαμε σε κατάσταση «παραλύσεως» από έλεγχο της συνειδήσεως για τις παραβάσεις και τις αμαρτίες μας..!
Δεν παρέλειψε, ακόμη, ν᾿ αναφερθεί στην εκ Λουτρακίου μακαριστή αδελφή της Ι. Μονής Ακακία Μοναχή, η οποία υπήρξε «μέλος» μιας άτυπης αδελφότητος αφιερωμένων γυναικών, όσο ήταν ακόμη στον κόσμο, οι οποίες είχαν επιλέξει για τον εαυτό τους να προτιμούν αντί των φθαρτών τα άφθαρτα, αντί των προσκαίρων τα αιώνια, αντί των έργων της σαρκός τον καρπόν του πνεύματος
Όταν το 1965 ανέλαβε την διαποίμανση της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου ο Μητροπολίτης κυρός Παντελεήμων ο Καρανικόλας κάλεσε «τα μέλη» αυτής της αδελφότητος ν᾿ αναλάβουν «έργον διακονίας».
Άλλη αφιερωμένη αδελφή ανέλαβε το Ορφανοτροφείο της Ι. Μητροπόλεως, αν και ποθούσε την Μοναχική πολιτεία, ενώ η αοίδιμος Μοναχή Ακακία που είχε και αυτή προσανατολισμό προς την Μοναχική αφιέρωση, εξεπλήρωσε τον πόθο της με την αναχώρησή της από τον κόσμο μετά από λίγα έτη και την εγκαταβίωσή της επί πεντηκονταετία στην μετατραπείσα από τότε ανδρική σε γυναικεία Ι. Μονή του Αγίου Δημητρίου Στεφανίου, εργαζομένη ακόπως τόσο για την ψυχή της όσο και για την Μονή της μετανοίας της.
Τέλος ο Θεοφιλέστατος, αφού μετέφερε τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου προς την Ηγουμένη Γερόντισσα Σαλώμη και την περί αυτήν αδελφότητα για την ανάπαυση της ψυχής της αδελφής Ακακίας, ευχήθηκε ο Θεός, με τις μεσιτείες του Αγίου Δημητρίου, ν᾿ αναπληρώσει το κενό που άφησε στην Αδελφότητα η εκδημία της αδελφής, ώστε απρόσκοπτα η Ι. Μονή να συνεχίζει την πορεία της προς δόξαν Θεού και εξαγνισμό ψυχών…»
