«Η διώροφη μονοκατοικία που βρίσκεται στην περιοχή Συκιά της Κορινθίας είναι επιβλητική και κουβαλάει ιστορία σε κάθε δωμάτιό της, σε κάθε γωνιά της.
Επιβλητική όπως και η παρουσία του ιδιοκτήτη, Άγγελου Σικελιανού, που εκεί έζησε μια σημαντική περίοδο της ζωής του μαζί με την πρώτη του γυναίκα, Εύα Πάλμερ, και το μοναχογιό τους, Γλαύκο.
Σε αυτή τη μονοκατοικία υποδεχόταν τους προσωπικούς του φίλους, κορυφαίες προσωπικότητες της νεοελληνικής διανόησης: τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Κώστα Καρυωτάκη, τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Κωστή Παλαμά- εκεί συνέλαβαν την ιδέα των «δελφικών εορτών».
Αύγουστος 1906, στους πρόποδες του Υμηττού: Ο νεαρός ποιητής Άγγελος Σικελιανός γνωρίζει την εύπορη Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ στο –ιδιόρρυθμο– σπίτι όπου διαμένει η αδελφή του με το σύζυγό της. Ο έρωτάς τους είναι κεραυνοβόλος, αφού η Εύα γοητεύεται από το ατίθασο και δημιουργικό πνεύμα του. Τον επόμενο κιόλας χρόνο, τελείται ο γάμος τους στο Μέιν των ΗΠΑ και επιστρέφουν στην Αθήνα όπου αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός θα μπορούσε να αναβιώσει στη «μοντέρνα εποχή» που θεωρούν πως έρχεται.
Έπειτα από μια βόλτα στην περιοχή της Συκιάς, το ζευγάρι μαγεύεται από το οικόπεδο που είχε προνομιακή θέση και θέα στο απέραντο γαλάζιο του Κορινθιακού Κόλπου. Το όνειρο του ποιητή γίνεται, καθώς η σύζυγός του(«Ιβάκι», όπως την αποκαλούσε μέσα από την προσωπική τους αλληλογραφία) είχε την οικονομική άνεση να αγοράσει το οικόπεδο. Εξάλλου, η Εύα χρηματοδοτούσε καθετί που επιθυμούσε ο μεγάλος ποιητής.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1914 και ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα. Η αρχιτεκτονική της μονοκατοικίας που σχεδίασε ο ίδιος ακολουθούσε πιστά τον τρόπο σκέψης του, συγκεντρωμένες διαφορετικές νοοτροπίες. Οι κίονες αναφέρονται στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, τα παράθυρα είναι στοιχεία της βυζαντινής κουλτούρας, ενώ τα μπαλκόνια αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της ενετικής νοοτροπίας.
Το 1909 ήταν η χρονιά του. Ο λογοτέχνης έχαιρε της εκτίμησης των πνευματικών κύκλων της Αθήνας από την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, «Αλαφροΐσκιωτος», ενώ ταυτόχρονα υποδέχεται με την Εύα το γιο τους, Γλαύκο. Η οικογένεια επισκέπτεται όλο και πυκνότερα την περιοχή. Μάλιστα, στην τοπική κοινωνία σχολιάζεται ποικιλοτρόπως η στάση ζωής και η συμπεριφορά του ποιητή, καθώς τη θεωρούν ιδιόρρυθμη και ιδιαίτερα αλλόκοτη.
Κατά την περίοδο της διαμονής του στη Συκιά, ο Άγγελος Σικελιανός περνούσε πολλές ώρες στη βεράντα του ορόφου όπου βρισκόταν το δωμάτιο και το γραφείο του. Μάλιστα, στη βεράντα υπάρχουν πολλές εσοχές – αγαπημένα του σημεία καθώς καθόταν κι έγραφε τα ποιήματα του. Επιπλέον, τον ευχαριστούσε να περνάει κάποιες ώρες της ημέρας του στο παγκάκι που βρίσκεται μέχρι και σήμερα κάτω από ένα μεγάλο πεύκο.
Η αρχή του τέλους ήταν το 1930, όταν, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε το ζευγάρι, το οίκημα βγήκε σε πλειστηριασμό και πέρασε στην ιδιοκτησία του Μαντζούφα, καθηγητή της Οικονομικής Σχολής Αθηνών και γαμπρό του Ιωάννη Μεταξά.
Σήμερα η επιβλητική οικία του Σικελιανού (βρίσκεται μέσα στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Sikeon) έχει επισκευαστεί. Οι δύο κεντρικοί χώροι είναι ανοιχτοί για τους επισκέπτες, οι οποίοι μπορούν να περάσουν μερικές ώρες διαβάζοντας βιβλία του ποιητή ή βλέποντας ταινίες, ενώ στα άμεσα σχέδια των ιδιοκτητών είναι να δημιουργήσουν δύο νέες βιβλιοθήκες και να γίνει επισκέψιμος ο όροφος που ζούσε ο σημαντικός ποιητής.
Το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού είναι ανοιχτό για το κοινό, χωρίς να πληρώνει κάποιο αντίτιμο, καθώς η οικογένεια Τυπάλδου επιθυμεί να δώσει την ευκαιρία σε κάθε επισκέπτη να δει και να αφουγκραστεί από κοντά το μέρος όπου γράφτηκε ένα σπουδαίο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού…», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε αθηναϊκά ΜΜΕ
