Σε άρθρο του Γρήγορη Κλαδούχου στο Ξυλόκαστρο αναφέρεται:

“Τώρα που «τελείωσαν;» στο έργο της γέφυρας στον ΣΥΘΑ βλέπω πολλούς να βρίσκουν απουσία λειτουργικών συμπληρωματικών έργων.

Άλλοι περίμεναν να βγουν λαγοί από το καπέλο. Αλλά το ζήτημα είναι άλλο.  Ενδιαφέρθηκε κάποιος πολίτης ή εκλεγμένος στο Δημοτικό Συμβούλιο να δει τί γέφυρα και συμπληρωματικά έργα με λειτουργικότητα και ασφάλεια θα έκαναν; Ζήτησε κάποιος από τους παραπάνω να δει σχέδια; Κανένας. Τελικά ο Έλληνας πάντα βρίσκεται προ αιφνιδιασμών. ΑΛΛΑ:

1. Υπήρξε σχέδιο – μελέτη από ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά γραφεία της Ελλάδας, πρόταση ασφάλειας, λειτουργικότητας. Απάντηση καμία. (υποδηλωτικό αδιαφορίας…).

2. Ρώτησα τον Πρόεδρο του Ξυλοκάστρου αν γνώριζε τι θα γινόταν στην γέφυρα και μου είπε να ρωτήσω τον πρώην Δήμαρχο Ανδρικόπουλο… (υποδηλωτικό άγνοιας…).

Η παράταξη Ενεργοί Δημότες σε ανακοίνωσή της (1η Μαρτίου 2019), είχε αναφερθεί στο έργο της γέφυρας. Μέρος αυτής της ανακοίνωσης μπορείτε να δείτε στην εικόνα που πλαισιώνει αυτό το κείμενο. Μετά από αυτό κανένα ενδιαφέρον από τον κ. Κατσούλα.

Επανήλθα πριν λίγους μήνες, γιατί παίχτηκε ένα θεατράκι – μπερντέ πάνω στην γέφυρα, ενώ κατασκευαζόταν, σημειώνοντας «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. Το Ξυλόκαστρο με τέτοια διεύθυνση είναι στον χρόνο των χαμένων ευκαιριών». Κάποιες υπομνήσεις του ζητήματος από τον Τάσο Γρουμπό ήταν αιτία να εκδηλωθεί μια σειρά προσθετικών δημιουργικών προτάσεων για το έργο.

Το κράτος, οι εργολάβοι, οι φορείς αποφάσεων και οι εκπρόσωποι των πολιτών δεν αντιλαμβάνονται την γέφυρα ως προέκταση κοινωνικής εμπειρίας, ένα λειτουργικό στοιχείο προσβασιμότητας. Τα τεχνικά έργα τα βλέπουν ως ευκαιρίες αναδιανομής χρήματος. Μέσα σε θολό τοπίο διαδρομών, που αρχίζουν από τον σχεδιασμό (αν υπάρχει και με επιστημονική τεκμηρίωση), έως και την υλοποίηση.

Ανακινήθηκε το ζήτημα μόλις δόθηκε σε κυκλοφορία το έργο, επισημάνθηκε η αδιαφορία για την ασφάλεια, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια από «Συνάντηση» μέχρι την γέφυρα. Βέβαια υπάρχουν τα κεκτημένα.

Στην Λυκοποριά, στο νέο έργο, έκαναν μικρό κόμβο και χωρίς πεζοδρόμιο στην πλευρά της θάλασσας. (Παρένθεση: Είχα ζητήσει για την Λυκοποριά την δημοσιοποίηση των μελετών και τις εγκρίσεις από τους μηχανικούς ασφαλείας. Απάντηση; Η σιωπή).

Όταν οι Δημότες, οι Ξυλοκαστρίτες, αδιαφορούν για όσα, όπου και πότε πρέπει να γίνουν, υφίστανται τις συνέπειες. Θα μείνουν με το κουσούρι συνεχώς να διαμαρτύρονται. Θα βλέπουν τι έκαναν άλλοι για αυτούς, δεν θα τους αρέσουν και θα προτείνουν μερεμέτια, τι μπορούμε να σώσουμε. Αλλά είναι αργά για τους “εκ των υστέρων” να κριθούν ως προφήτες ή ως πολίτες. Οι πολίτες και οι πολιτικοί ΧΡΕΙ ΛΕΓΕΙΝ ΤΑ ΚΑΙΡΙΑ, αλλά και έγκαιρα. Διαφορετικά είναι αργά για δάκρυα.

Γρηγόρης Κλαδούχος -Ξυλόκαστρο”